Wypadek przy pracy – odszkodowanie

Najważniejsze informacje:

Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego, w I kwartale 2019 r. zgłoszono 15800 osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy. Trudno się dziwić, gdyż przeciętnie spędzamy w pracy prawie 1/3 doby. Co zrobić, jeśli do takiego wypadku dojdzie? I czy otrzymamy w związku z nim odszkodowanie?

Artykuł stanowi próbę przedstawienia procedury dochodzenia odszkodowania po wypadku w pracy. Z reguły najwyższe odszkodowanie wypłaca poszkodowanemu pracodawca lub jego ubezpieczyciel OC.

Jeżeli nasuwają się Państwu jakiekolwiek pytania lub wątpliwości prosimy o wypełnienie formularza bądź bezpośredni kontakt. Adwokat w Gdańsku lub Radca prawny w Trójmieście bezpłatnie przeanalizuje zgromadzoną dokumentację, a następnie poinformuje o wynikach przeprowadzonej analizy. Prowadzimy sprawy na terenie całej Polski.

Co to jest wypadek w pracy?

Jako wypadek przy pracy rozumie się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą. Zasadniczo przesłanka nagłego zdarzenia, które nastąpiło w związku z pracą i spowodowało uraz lub śmierć nie budzi wątpliwości. Pytanie, co należy rozumieć przez „przyczynę zewnętrzną” wypadku przy pracy?

Przyczyna zewnętrzna wypadku przy pracy

Zarówno Kodeks pracy, jak i Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie definiują pojęcia „przyczyny zewnętrznej”. Przesłanka ta jest oceniana kazuistycznie w odniesieniu do konkretnej sprawy.

Niejednokrotnie te same zdarzenia mogą w niektórych przypadkach zostać uznane za przyczyny zewnętrze, natomiast w okolicznościach innej sprawy nie wyczerpują definicji „przyczyny zewnętrznej”.

Zauważyć jednak należy, że sądy powszechne podejmowały próby stworzenia ogólnej definicji. Na podkreślenie zasługuje między innymi uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 1963 r. wydana w sprawie o sygn. akt III PO 15/62 (stanowiąca zasadę prawną). Sąd Najwyższy stwierdził, że „przyczyną sprawczą – zewnętrzną zdarzenia może być każdy czynnik zewnętrzny (tzn. nie wynikający z wewnętrznych właściwości człowieka), zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki. W tym znaczeniu przyczyną zewnętrzną może być nie tylko narzędzie pracy, maszyna, zwierzę, siły przyrody, lecz również czy innego osobnika, a nawet praca i czynność samego poszkodowanego. Tak więc za przyczynę zewnętrzną należy uznać zarówno działanie maszyny uszkadzającej ciało, jak i uderzenie spadającego przedmiotu, podźwignięcie się pracownika, niezręczny ruch jego ręki powodujący uderzenie i jej uszkodzenie, jak wreszcie potknięcie się na gładkiej nawet powierzchni i złamanie nogi.”

Ugruntowana linia orzecznicza potwierdza, że przyczyna zewnętrzna nie oznacza jedynie fizycznego działania innej osoby lub przedmiotu na osobę poszkodowanego, w wyniku której doznała ona rozstroju zdrowia lub śmierci. Poniżej wskazane zostaną przykładowe wyroki sądów powszechnych traktujących o przyczynie zewnętrznej wypadku przy pracy.

Przykłady przyczyny zewnętrznej:

• Pobicie pracownika w czasie pracy [Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2012 r. (sygn. akt II PK 80/12) „Pobicie pracownika podczas wykonywania przez niego zwykłych czynności pracowniczych wystarczy do przyjęcia związku zdarzenia z pracą” ].
• Uraz czaszki spowodowany uderzeniem o betonową podłogę [Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2013 r. (sygn. akt I UK 505/12) „Śmierć pracownika podczas wykonywania w czasie pracy zwykłych czynności, wskutek urazów doznanych wskutek upadku z wysokości spowodowanego atakiem padaczki jest wypadkiem przy pracy (…)”].
• Czynniki przyspieszające bądź pogłębiające proces chorobowy w miejscu pracy [Wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 23 maja 2013 r. (sygn. akt III AUa 1503/12) „Fakt występowania u pracownika schorzenia samoistnego jako głównej siły sprawczej zawału nie wyklucza uznania zdarzenia za wypadek przy pracy, jeżeli w środowisku pracy zaistniały czynniki przyspieszające bądź pogłębiające proces chorobowy”].
• Nadmierny wysiłek pracownika [Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 27 września 1971 r., (sygn. akt III CRN 332/71) oraz Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1975 r., (sygn. akt III PRN 460/74) – Sąd Najwyższy uznał, że przepukliny, wypadnięcie dysku, zawał serca mają charakter wypadku przy pracy, jeżeli są wywołane nadmiernym wysiłkiem fizycznym pracownika].

W innym tonie wypowiedział się natomiast Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 25 lipca 2012 r. (sygn. akt 71/12) wskazując, że „co do zasady wykonywanie zwykłych (typowych, normalnych), choćby stresujących lub wymagających dużego wysiłku fizycznego, czynności (obowiązków) przez pracownika, który doznał zawału serca w czasie i miejscu wykonywania zatrudnienia nie może być uznane za zewnętrzną przyczynę wypadku przy pracy, gdyż sama praca nie może stanowić zewnętrznej przyczyny w rozumieniu definicji wypadku przy pracy, ale może nią być dopiero określona nadzwyczajna sytuacja związana z tą pracą, która staje się współdziałającą przyczyną zewnętrzną.”

Przeważające stanowisko sądów powszechnych opowiada się za przyjęciem, iż nawet czynności wykonywane w normalnych warunkach przez pracownika o zmniejszonej sprawności mogą być, zależnie od całości okoliczności konkretnej sprawy, uznane za podjęte przy użyciu nadmiernego (dla danego pracownika) wysiłku, co przesądza o uznaniu zdarzenia za zewnętrzną przyczynę wypadku przy pracy.

Na marginesie wskazać należy, że za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy, natomiast za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie.

O wypadku przy pracy jest mowa, gdy pracownik wykonuje czynności związane ze swoją pracą – zarówno z polecenia, jak i bez polecenia pracodawcy. Dotyczy to osób, które przebywają w siedzibie firmy, jak i tych, które są np. w terenie czy na wyjeździe służbowym. O odszkodowanie mogą ubiegać się także pracownicy, którzy mieli wypadek w drodze do lub z pracy. Do wypadku może dojść także podczas przebywania pracownika na urlopie czy zwolnieniu lekarskim. W takim przypadku również przysługuje odszkodowanie.

Osoba, która uległa wypadkowi podczas:

• urlopu – ma prawo do pełnego wynagrodzenia. Jednak za okres niezdolności do pracy otrzyma zasiłek chorobowy, czyli 80% podstawy wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy pracy.
• pracy/ wyjazdu służbowego/ w drodze z lub do pracy – ma prawo do pełnego wynagrodzenia. Okres zasiłkowy (100% wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy) to 182 dni lub 270 dni (jeśli do wypadku doszło podczas ciąży pracownicy).

W zależności od poniesionych obrażeń wyróżnia się wypadki:

• lekkie (do poprawy zdrowia dochodzi w okresie do 28 dni)
• ciężkie (stałe obrażenia lub niezdolność do wykonywania pracy)
• śmiertelny wypadek przy pracy
• zbiorowe (w wypadku ucierpiały co najmniej dwie osoby)

Najczęstsze wypadki w pracy

Wymieńmy przykłady wypadków, do których najczęściej dochodzi podczas pracy.

• oparzenie
• skręcenie stawu skokowego
• stłuczenie
• złamanie
• uraz kręgosłupa

Do oparzenia może dojść w różnych przypadkach. Jeśli pracownik został poparzony z powodu złego przygotowania do obowiązków, np. pracodawca nie dał mu odpowiednich rękawic, może on ubiegać się odszkodowanie. Jeśli oparzył się np. przy nalewaniu wrzątku do kubka, wynika to z jego błędu, a więc nie z winy pracodawcy. Może on jednak starać się o świadczenia z tytułu wypadku przy pracy jeśli np. poparzył się wrzątkiem, bo poślizgnął się na śliskiej podłodze. Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnić bezpieczne warunki pracy. O zaniedbaniu pracodawcy może być więc mowa, gdy pozwolił on wejść pracownikowi w miejsce, gdzie może dojść do wypadku lub odpowiednio go nie zabezpieczy.

Śliska podłoga albo nieodśnieżona ulica przed siedzibą firmy może być też powodem skręcenia stawu skokowego, stłuczenia czy złamania. Jeśli np. odśnieżenie chodnika należało do obowiązków pracodawcy, pracownik może ubiegać się o jednorazowe odszkodowanie z ZUS, a także o świadczenia odszkodowawcze od pracodawcy lub jego ubezpieczyciela. Jeśli natomiast odśnieżenie chodnika było obowiązkiem właściciela drogi, czyli np. miasta lub firmy – pracownik może ubiegać się o odszkodowanie również z polisy OC firmy odśnieżającej lub zarządcy drogi.

Podobne urazy mogą być powodem wypadku na budowie. Niestety często kończą się śmiercią albo trwałym uszczerbkiem na zdrowiu (np. urazem kręgosłupa). To czy pracownikowi należy się odszkodowanie zależy od okoliczności zdarzenia. Decydujące będzie to czy np. do upadku z wysokości doszło z powodu wadliwego zapięcia (wina pracodawcy) czy niezastosowania przez pracownika odpowiednich zabezpieczeń (np. zdjęcie kasku).

Wypadek w pracy – jakie odszkodowanie można otrzymać?

Odszkodowanie od pracodawcy

Pracodawca ma obowiązek zapewnić bezpieczne warunki pracy wszystkim osobom, które przebywają w zakładzie pracy. W przypadku niespełnienia tych norm, możemy domagać się od niego dodatkowego odszkodowania.

Pamiętajmy, że ubieganie się o jednorazowe odszkodowanie z ZUS z tytułu wypadku w drodze do pracy lub mającego miejsce w pracy nie przekreśla możliwości ubiegania się o szereg innych świadczeń takich jak:

• Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę
• Odszkodowanie za szkodę majątkową
• Renty.

Jeśli wykaże się winę pracodawcy, musi on pokryć koszty leczenia oraz wypłacić zadośćuczynienie rekompensujące doznaną krzywdę,a w przypadku gdy pracownik stracił zdolność do wykonywania pracy również wypłacić kwotę, która pozwoli mu na przekwalifikowanie do innego zawodu. Jeśli natomiast pracownik utracił częściową lub całkowitą zdolność do pracy zarobkowej, może również wnieść o przyznanie mu specjalnej renty.

Aby ubiegać o odszkodowanie od pracodawcy musimy wykazać jego winę (zaniedbanie obowiązków związanych z zapewnieniem bezpiecznych i higienicznych warunków pracy), poniesioną przez nas szkodę oraz związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wypadkiem przy pracy, a doznanym urazem.

W przypadku ponoszenia odpowiedzialności na zasadzie ryzyka,  o odszkodowanie od pracodawcy może ubiegać się pracownik firmy, która jest bezpośrednio związana z działaniami natury (np. elektrownie, zakłady ciepłownicze, budowlane itp.). Pracownik takiej firmy nie będzie zobowiązany do wykazania zawinienia po stronie pracodawcy. Do obowiązków poszkodowanego będzie jedynie należeć wykazanie, że wypadek pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym z działaniem przedsiębiorstwa. Pracodawca będzie jednak zwolniony z odpowiedzialności za wypadek spowodowany siłami wyższymi (np. pożar, powódź), wyłączną winą poszkodowanego lub osoby trzeciej.

Przedawnienie roszczeń odszkodowawczych

O przedawnieniu odszkodowania jest mowa, gdy pracownik, który poniósł szkodę podczas wypadku przy pracy, nie zgłosił jej w terminie do 3 lat od momentu, w którym to poszkodowany dowiedział się o szkodzie. Zazwyczaj momentem tym jest dzień wypadku, jednak czasem urazy mogą pojawić się dopiero po jakimś czasie.

W okresie wspomnianych 3 lat pracownik może ubiegać się o odszkodowanie od pracodawcy oraz dochodzić swoich praw przed sądem (przy czym sprawa może trwać dłużej niż 3 lata). Termin przedawnienia roszczeń z tytuły wypadku w pracy może się wydłużyć nawet do 20 lat, jeśli wypadek został zakwalifikowany jako przestępstwo, a pracodawca lub osoba trzecia została skazana przez sąd.

Co w przypadku umowy zlecenie

Jeśli jesteśmy zatrudnieni na umowie zlecenie, podczas wypadku w pracy mamy takie same prawo do świadczeń, jak w przypadku zatrudnienia na umowie o pracę. Pracownik taki musi być jednak objęty ubezpieczeniem wypadkowym.

A co w przypadku, gdy do wypadku dojdzie podczas pracy bez umowy, czyli “na czarno”. Pracownik może rościć prawo do odszkodowania, ale proces ten będzie dużo dłuższy i trudniejszy. Najpierw należy złożyć tradycyjny wniosek do ZUS o wypłatę świadczeń. Zostanie on odrzucony, dlatego trzeba złożyć odwołanie. Ono również zostanie odrzucone i dopiero po tym można złożyć odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, który zbada okoliczności wypadku przy pracy.

Jednorazowe odszkodowanie z ZUS

Kto może ubiegać się o jednorazowe odszkodowanie z ZUS?

O jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy może ubiegać się:

• Osoba, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, lub
• Uprawniony członek rodziny osoby zmarłej spełniającego określone warunki, tj.:
  • małżonek/małżonka
  • dzieci: własne, drugiego małżonka, przysposobione
  • przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnukowie, rodzeństwo i inne dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej
  • rodzice osoby zmarłej wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.                                                                                                 

Kiedy złożyć wniosek o jednorazowe odszkodowanie?

Wniosek o jednorazowe odszkodowanie należy co do zasady złożyć po zakończeniu leczenia lub rehabilitacji. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się bowiem dopiero po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

W przypadku jednorazowego odszkodowania po zmarłym wniosek można złożyć w dowolnym czasie.

Zarówno przepisy Ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jak i przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania nie określają jednak w jakim terminie zainteresowany powinien złożyć w ZUS wniosek o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy.

Jakie dokumenty są potrzebne do złożenia wniosku o jednorazowe odszkodowanie z ZUS?

Każdy poszkodowany w wyniku wypadku pracownik ma zagwarantowane odszkodowanie w ramach świadczeń z ZUS. Aby jednak je otrzymać musimy pamiętać o kilku formalnościach i dostarczyć wszystkie wymagane dokumenty.

Najpierw należy jednak zadbać o bezpieczeństwo,  udzielić osobie poszkodowanej pomocy i zabezpieczyć miejsce wypadku. Należy również poinformować pracodawcę o wypadku, jaki miał miejsce. Pracodawca ma obowiązek powiadomić o wypadku okręgowego inspektora pracy, który powoła specjalny zespół powypadkowy w celu wyjaśnienia przyczyn wypadku i ustalenia jego przyczyny. Zespół ten sporządzi następnie tzw. protokół BHP. Pracodawca ma 5 dni na jego zatwierdzenie. Jeśli pracownik nie zgadza się z jego zapisem, powinien zgłosić swoje zastrzeżenia. Można również sporządzić dokumentację fotograficzną.

Zgodnie z § 1 ust. 1 Rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczególnych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234 poz. 1974), wniosek o przyznanie jednorazowego odszkodowania składa ubezpieczony (osoba, która uległa wypadkowi przy pracy) do płatnika składek (zazwyczaj jest nim pracodawca). Płatnik kompletuje stosowną dokumentację (m.in. protokół powypadkowy) i wraz z wnioskiem przekazuje ją terenowej jednostce organizacyjnej ZUS, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego.

ZUS w ciągu 7 dni od otrzymania wniosku ustala termin badania ubezpieczonego przez lekarza orzecznika. Lekarz ten w oparciu o badania i posiadaną dokumentacje medyczną orzeka o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu. Decyzję o przyznaniu, odmowie oraz wysokości jednorazowego odszkodowania, w terminie 14 dni od otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej oraz wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, podejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Niezbędne dokumenty do wypłaty odszkodowania:

• wniosek o jednorazowe odszkodowanie
• zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9 zawierające m.in. informacje o zakończonym procesie leczenia i rehabilitacji, wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku oraz ewentualnie dokumentacja medyczna
• protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy sporządzony przez pracodawcę lub karta wypadku
• prawomocny wyrok sądu pracy
• decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez państwowego inspektora sanitarnego.

Dokumenty niezbędne do ustalenia prawa do jednorazowego odszkodowania po zmarłym:

• dokument stwierdzający datę urodzenia i datę zgonu osoby, po której ma być przyznane jednorazowe odszkodowanie
• dokument potwierdzający stopień pokrewieństwa (powinowactwa) z osobą zmarłą
• odpis skrócony aktu małżeństwa, jeżeli o świadczenie ubiega się wdowa lub wdowiec
• zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka, wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie, jeżeli przyznanie odszkodowania uzależnione jest od ustalenia niezdolności do pracy
• zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły, jeżeli dziecko ukończyło 16 lat
• dokument o ustaleniu prawa do alimentów na podstawie wyroku sądu lub ugody w odniesieniu do rodziców, osoby przysposabiającej, macochy, ojczyma (jeżeli nie pozostawali we wspólnym gospodarstwie lub osoba zmarła nie przyczyniała się do ich utrzymania).

Ustalenie procentowego stopnia uszczerbku na zdrowiu

W myśl Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania, lekarz orzecznik ustala w procentach stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu według oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, która jest określona w załączniku do rozporządzenia.

Jeżeli dla danego rodzaju uszczerbku ocena procentowa określa dolną i górną granicę stopnia uszczerbku na zdrowiu, lekarz orzecznik określa stopień tego uszczerbku w tych granicach, biorąc pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia czynności organu, narządu lub układu oraz towarzyszące powikłania.

Jeżeli w ocenie procentowej brak jest odpowiedniej pozycji dla danego przypadku, lekarz orzecznik ocenia ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej. Można ustalić stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w procencie niższym lub wyższym od przewidywanego w danej pozycji, w zależności od różnicy występującej między ocenianym stanem przedmiotowym a stanem przewidzianym w odpowiedniej pozycji oceny procentowej. Czyni to w oparciu o wytyczne zawarte w załączniku do rozporządzenia (§ 8 ust. 1 rozporządzenia).

Ustalanie wysokości jednorazowego odszkodowania z ZUS

O tym jak ważne jest ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu rzeczywiście odpowiadającego doznanemu przez poszkodowanego uszczerbkowi przekonamy się w momencie wydania decyzji o wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

Odszkodowanie to przysługuje bowiem w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Warto wskazać, że przeciętne wynagrodzenie w IV kwartale 2019 r. wyniosło 5.198,58 zł.

Jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, który był podstawą przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10 punktów procentowych, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, według którego ustalone było to odszkodowanie.

Co istotne, jednorazowe odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę stanowiącą 3,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli w stosunku do ubezpieczonego została orzeczona całkowita niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania, o którym mowa przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji przez ZUS.

Pracownikowi, który uległ wypadkowi przysługują świadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W ramach wypadku przy pracy można otrzymać następujące świadczenia:

• jednorazowe odszkodowanie – jest dedykowane osobie, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu
• zasiłek chorobowy – przeznaczony jest dla osoby, która ucierpiała w wyniku wypadku przy pracy
• świadczenie rehabilitacyjne – przeznaczone jest dla osoby, która po wygaśnięciu zasiłku chorobowego wciąż jest niezdolna do pracy, a rehabilitacja ma pomóc w odzyskaniu tej zdolności
• zasiłek wyrównawczy – jest przeznaczony dla osoby, której wynagrodzenie uległo obniżeniu w wyniku stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu
• rentę z tytułu niezdolności do pracy – dla pracownika, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu i nie może dalej wykonywać zawodu
• jednorazowe odszkodowanie dla rodziny – dla rodziny ubezpieczonego, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy
• renta rodzinna (dla rodziny ubezpieczonego, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy) lub dodatek do renty (dla osoby, która straciła w wypadku oboje rodziców lub opiekunów).

Wysokość jednorazowego odszkodowania jest zależna od stanu pracownika po wypadku. Stopień uszczerbku określany jest procentowo. Jeśli stan poszkodowanego ulegnie pogorszeniu i zwiększy się o min. 10%, odszkodowanie to również się zwiększy (o 20% za każdy procent uszczerbku na zdrowiu). Z kolei w przypadku gdy osoba taka wykaże całkowitą niezdolność do pracy, odszkodowanie to zwiększy się o 3,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia. Ocenę stopnia uszczerbku po wypadku ocenia ZUS.

Wysokość zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego zależy od indywidualnego wynagrodzenia pracownika.

Wymienione świadczenia mogą być jednak mniejsze niż np. koszty leczenia czy rehabilitacji.

Jako adwokat posiadam wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu spraw dotyczących wypadku przy pracy. Jeżeli chciałbyś skonsultować swoją sprawę, służę pomocą.

Numer telefonu: +48 514 03 22 99
Adres e-mail: adwokat@pierzchalska.com